HARF ::: Ağızdan çıkan her bir sese âit verilen işaret. Alfabeyi meydana getiren şekilli çizgilerden herbiri. * Müstakil bir mânâya değil de başka harflerle birleşerek, başka muayyen ve müstakil çok mânaların ifadesi için kullanılan şekil. Başkasının mânalarını gösteren işaret. * Vecih, üslub. * Her şeyin ucu, kenarı, sivri ve keskin kıyısı.

HARF ::: Yemiş toplama.

harf ::: (a. i. c. : hurûf) : 1) alfabeyi meydana getiren işaretlerden her biri, bu işaretlerden birini gösteren mâdeni küçük matbaa kalıbı. 2) söz, lâkırdı.

harf-i âb-dâr ::: güzel ve manâlı söz.

harf-i atf ::: gr. iki kelime veya cümleyi bir hükümde toplıyan, birini ötekine bağlıyan.

harf-i cerr ::: gr. isimleri kesreli, yâni esreli okutan, şu yirmi harf : [bâ, min, ilâ, an, lam, alâ, fî, kaf, hattâ, rübbe, vâv-ı kasem, tâ-i kasem, hâşâ, müz, münz, adâ, key, levlâ, halâ, lealle].

harf-i nâsıb ::: gr. : dâhil olduğu muzârî fiilin nihayetini üstün okutan dört harften herbiri.

harf-i vâhid ::: hiçbir harf, hiç bir söz.

harf-i lâid ::: kelimenin bâzı tasrifinde düşen harf, fazla harf.

harf ::: (a. i.) : yemiş toplama.

harf ::: alfabenin kendi başına bir mânâsı olmayan her işareti.

Harf :::

1. Dildeki bir sesi gösteren ve alfabeyi oluşturan işaretlerden her biri.


2. Bir dilin başlıca seslerini yazıda göstermeye yarayan işaret: a, b, c, ç, f, g, i vb.T. :harf

harf ::: harf , söz

harîf ::: rakip , meslektaş

harf ::: ‬harf

harf ::: söz

harîf ::: ‬rakip

harîf ::: meslektaş

harf ::: (a. i.) yemiş toplama.

HARF :::