FIKIH ::: (Fıkh) Derin ve ince anlayış. Bir şeyi, hakkı ile, künhü ile bilmek. İnsanlar arasındaki ilişkilerle ilgili olarak dinî hükümleri ayrıntılı delilleriyle bilmek. Müslümanlar, müslüman olmaları itibariyle Allah'ın emirlerine tâbidirler, uyarlar. Fıkıh ilmi, hangi şartlarda Allah'ın hangi emrinin nasıl uygulanacağını inceler. * Bilmek, anlamak. * Kapalı bir şeyin hakikatına nazarı infaz edebilmek. * Kendisine hüküm taalluk eden hafi bir mânaya muttali' olmak. * Ist: İslâm Hukuku. * İnsanın amel ciheti ile lehine ve aleyhine olan şer'i hükümleri bir meleke halinde bilmesi. Diğer bir ta'rif ile: Ameliyata; yâni, ibadet, ukubat ve muamelâta âit şer'î hükümleri mufassal delilleri ile bilmek. Bu ahkâmı bilmeğe "Fakahet" ve bu ahkâmı böylece bilen zata da "Fakih" denir. Cem'i "fukahâ"dır. Fıkıh ilmini tahsil etmeğe de "tefekkuh" denir... (Ist. Fık. K. Cilt:1, sh: 20)

fıkh ::: (a. i.) : 1) bir şeyi gereği gibi anlayıp bilme. 2) şeriat ilmi, şerîatin usul ve hükümleri, amelî ve şer'î meseleler bilgisi, fıkıh.

fıkıh ::: (a. i.) : (bkz. : fıkh).

fıkıh ::: ince anlayış, islâm hukuku.

Fıkıh :::

1. Bir şeyi, gereği gibi, iyice anlayıp bilme.


2. İslam hukukunda din ve dünya işleri ile ilgili ana kaynaklardan yararlanarak konulmuş olan kuralların bütünü.

fıkıh ::: islam hukuku

fıkh ::: islam hukuku , fıkıh

fıkh ::: ‬islam hukuku

fıkh ::: fıkıh

fıkh ::: (a. i.) 1) bir şeyi gereği gibi anlayıp bilme. 2) şeriat ilmi, şerîatin usul ve hükümleri, amelî ve şer'î meseleler bilgisi, fıkıh.

fıkıh ::: (a. i.) (bkz. : fıkh).

fıkıh ::: İslâm hukuku

fıkıh ::: islam hukuku

FIKIH :::