iRFAN ::: Bilmek, anlayış, tecrübe ve zekâdan ileri gelen zihnî kemal. * İkrar. * Mücazat. * Fık: Esrar-ı İlâhiyeye, iman ve Kur'an hakikatlarına vukufiyet. (İlim ile irfan ve ma'rifet arasında fark vardır: İlim, vech-i küllî ile, yani her vechesiyle bilmektir. İrfan ve marifet ise; vech-i cüz'î ile bilmektir. Bu cihetle Cenab-ı Hakk'a irfan ve marifet isnad olunmaz. Fıtrî istidat eseri olarak inceleyerek tefekkür edip bilmektir. Buna "İlm-i Ledün" ve İlm-i Rabbanî" de denir.) (Bak: Ârif)

irfan ::: (a. i.) : 1) bilme, anlama. 2) tas. îlâhî bir feyir olarak kâinatın sırlarını bilme kudreti. 3) kültür. 4) erkek ve kadın adı.

irfân ::: bilme, anlama, zihni olgunluk.

iRFaN ::: Çalışarak elde edilen ilimler ile anlaşılan, bilinen şeylerden başka bilgiler de vardır, bunlar irfân ile anlaşılır. Âlimlerin sâhib oldukları ilme mukâbil (karşılık) ârif denen Allahü teâlânın sevdiği kullarında da irfân denen bir hâssa (özellik) vardır. İrfân, tasavvufta fenâ mertebesiyle şereflenenlerde bulunur. (İmâm-ı Rabbânî)

Akıllı ve irfân sâhibi kimse, meyveli ağaç gibi mütevâzî olur. (Sa'dî Şîrâzî)

İrfan :::

1. Bilme, anlama, sezme, kültür
   Örnek: Zira onun irfan seviyesi hakkında malumatım pek azdır. R. H. Karay


2. Gerçeğe ulaştırıcı güçlü seziş, varış, varışlılık.

irfân ::: bilme , bilmek , kültür

irfân ::: ‬bilme

irfân ::: kültür

irfan ::: (a. i.) 1) bilme, anlama. 2) tas. îlâhî bir feyir olarak kâinatın sırlarını bilme kudreti. 3) kültür. 4) erkek ve kadın adı.

irfan ::: kültür

İRFAN :::