vasîl ::: (a. s.) : birinden asla ayrılmaz [kimse]

vassâl ::: (a. s.) : 1) vasleden, ulaştıran, birleştiren. 2) i. g. s. sayfaları yapışan eski yazılı bir kitabın sahifalarını ayıran sanatkâr. 3) i. tar. Ortaçağ'da Derebeylerine bağlı olan halk veya kendisinden daha büyük bir Derebeyine bağlı olan Derebeyi.

visal ::: (a. i. vasl'dan) : 1) ulaşma, bitişme. 2) sevgiliye kavuşma, (bkz. : vuslat). 3) müz. Türk müziğinin en az beş altı asırlık bir mürekkep makamı olup zamanımıza kalmış numunesi yoktur.

visâl ::: kavuşma , sevdiğine ulaşma , ayrılıktan kurtulma , ulaşma , varma

vassal ::: ulaştıran

vassal ::: ‬ulaştıran

visâl ::: ‬ulaşma

visâl ::: varma

visâl ::: kavuşma

visâl ::: vuslat

vasîl ::: (a. s.) birinden asla ayrılmaz [kimse]

vassâl ::: (a. s.) 1) vasleden, ulaştıran, birleştiren. 2) i. g. s. sayfaları yapışan eski yazılı bir kitabın sahifalarını ayıran sanatkâr. 3) i. tar. Ortaçağ'da Derebeylerine bağlı olan halk veya kendisinden daha büyük bir Derebeyine bağlı olan Derebeyi.

visal ::: (a. i. vasl'dan) 1) ulaşma, bitişme. 2) sevgiliye kavuşma, (bkz. : vuslat). 3) müz. Türk müziğinin en az beş altı asırlık bir mürekkep makamı olup zamanımıza kalmış numunesi yoktur.