mevhûb ::: (a. s. vehb'den. c. : mevâhîb) : hibe olunmuş, ihsan edilmiş, verlimiş. fık. karşılıksız olarak birine verilmiş.

mevhûb-ün leh ::: lehine bir mal hibe olunan, bağışlanan; hibeyi, ihsanı, bahşişi kabul eden.