mûsâ ::: (a. s. vesâyet'den) : 1) vasiyet olunan mal ve menfaat. mûsâ-bih : vasiyet olunan şey. mûsâ-leh : kendisine bir şey vasiyet olunan [adam] . 2) tavsiye olunmuş, tavsiye edilmiş.

Mûsî ::: (a. s. vesâyet'den) : 1) vasiyet eden; birini vasî gösteren. 2) tavsiye eden. [müen. : "mûsiye"]

muvassâ ::: (a. s.) : tavsiye olunan.

muvassî ::: (a. s.) : (bkz. : mûsî).

mûsâ ::: (a. s. vesâyet'den) 1) vasiyet olunan mal ve menfaat. mûsâ-bih : vasiyet olunan şey. mûsâ-leh : kendisine bir şey vasiyet olunan [adam] . 2) tavsiye olunmuş, tavsiye edilmiş.

Mûsî ::: (a. s. vesâyet'den) 1) vasiyet eden; birini vasî gösteren. 2) tavsiye eden. [müen. :

muvassâ ::: (a. s.) tavsiye olunan.

muvassî ::: (a. s.) (bkz. : mûsî).