munfasıl ::: (a. s. fasl'dan. c. : münfasılîn) : 1) infisâl eden, ayrılan, ayrılmış, ayrı; bitişik olmıyan. 2) işinden ayrılmış, me'murluktan çıkmış, (bkz. : ma'zûl). Zamîr-i munfasıl : a. gr. başka kelimeye bitişik olmıyan zamir : [hüve, ente, ene gibi]

munfasıl ::: ayrılan , ayrılıp gelen , ayrı , ayrılmış , infisal etmiş , birbirinden ayrılmış , yerinden ayrılmış , fasl olmuş , işinden ayrılmış

munfasıl ::: ‬ayrı

munfasıl ::: (a. s. fasl'dan. c. : münfasılîn) 1) infisâl eden, ayrılan, ayrılmış, ayrı; bitişik olmıyan. 2) işinden ayrılmış, me'murluktan çıkmış, (bkz. : ma'zûl). Zamîr-i munfasıl : a. gr. başka kelimeye bitişik olmıyan zamir : [hüve, ente, ene gibi]