mülhem ::: (a. s. lehm'den. c. : mülhemûn) : ilham edilmiş, [birinin] içine doğmuş.

mülhem ü belîğ ::: ilham edilmiş ve güzel, iyi ifâde edilmiş.

mülhim ::: (a. s. lehm'den) : ilham eden, [birinin] içine doğduran, [müen. : mülhime]

mülhem ::: ilham olunmuş , kalbe doğmuş

mülhim ::: (a. s. lehm'den) ilham eden, [birinin] içine doğduran, [müen. : mülhime]