mükâteb ::: (a. s.) : huk. [eskiden] tamamladığı zaman azâdedilmek üzere bedele bağlanan köle. [müen. : mükâtebe]

mükâteb-i me'zun ::: huk. [eskiden] ticârete me'-zun olan memlûkü kitabete kesme, [bu caizdir. Şu kadar var ki memlûk -borç İD bulunduğu takdirde guremâ kitabeti reddedebilirler]

mükâtebet-ül-mükâteb ::: huk. [eskiden] mükâ-teb'in kendi kölesini kitabete kesmesidir ki bu muvazaa kabilinden olduğundan caizdir.

mükâtebet-ül-vasî ::: huk. [eskiden] vasisinin vesayeti altındaki yetime âit memlûkü kitabete kesmesi.

mukâtebet-üs- sagîr ::: huk. [eskiden] henüz baliğ olmıyan rakikın kitabete kesilmesi.

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) : 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.

mekâtib ::: okullar

mekâtib ::: ‬okullar

mükâtib ::: (a. s. ve i. ketb'den) 1) mektup yazan, mektuplaşan. 2) kölesini k'tâbete kesmiş olan mevlâ.