ma'sûm ::: (a. s. ismet'den) : 1) suçsuz, kabahatsiz. 2) i. küçük çocuk, (bkz. : sabî). [müen : ma'sûme] . İmâm-ı ma'sûm : 1) imâmiye Mezhebinde günahsız sayılan ehl-i beyt mensubu; 2) İmâm-ı Rabbânî'nin oğlu.

ma'sûm-üd-dem ::: huk. [eskiden] kısası müstelzim bir cinayette bulunmamış olan herhangi bir Müslim veya Zımnî.

ma'sûm ::: günahsız

mâsum ::: günahsız , suçsuz

masum ::: ‬suçsuz

masum ::: günahsız

masum ::: küçük çocuk