müsadere ::: (a. i. sudûr'dan. c. : müsâderât) : 1) Tanzimat'tan önce, herhangi kabahatli bir kimsenin malının hükümetçe, pâdişâh adına zapt edilmesi. 2) memnu, yasak bir şeyin kanuna uygun olarak zabtı, fr. onfiscation.

müsadere ale-l-matlûb ::: mant. *savı *kanıtsama, bir şeyi yine kendisiyle delil göstermiye kalkma işi.

müsâdere ::: toplama

müsadere ::: ‬mal varlığına el koyma