mesbûk ::: (a. s. sebkat'den.) : 1) sebk etmiş, geçmiş, başkalarından geri kalmış, arkada bırakılmış. 2) önde bulunan, ondan evvel geçmiş. Gayr-i mesbûk, Nâ-mesbûk : benzeri olmı-yan, hiç görülmemiş.

mesbûk-ül-emsâl ::: benzerleri görülmemiş. mesbûk-ül-hidme : hizmeti, emeği geçmiş.

mesbûk-üz-zikr ::: zikri, adı geçmiş.