muhat ::: (a. i.) : biy. sümük; sümüğe benziyen yapışkanlı nesneler

muhât-üş-şeytân ::: öğle sıcağında tel tel gibi görünen Güneş'in ışığı.

Muhâtab ::: (a. s. hutbe'den) : 1) hitâbolunan, kendisine söz söylenilen. 2) gr. ikinci şahıs.

Muhâtab ::: (a. s. hutbe'den) 1) hitâbolunan, kendisine söz söylenilen. 2) gr. ikinci şahıs.