mübeşşer ::: (a. s. beşâret'deh) : 1) tebşîr olunmuş, kendisine müjde verilmiş, (bkz. : mübşer). Aşere-i mübeşşere. (bkz. : aşere). 2) i. kadın adı.

mübeşşir ::: (a. s. beşâret'den. c. : mübeşşirîn) : tebşîr eden, müjdeci, muştucu. (bkz. : beşîr, mübşir).

mübşer ::: (a. s.) : ibşâr olunmuş, kendisine müjde verilmiş, (bkz. : mübeşşer).

mübşir ::: (a. s.) : ibşâr eden, müj-cfeji, muştucu, (bkz. : mübeşşir).

mübşer ::: (a. s.) : ibşâr olunmuş, müjdelenmiş.

mübşir ::: (a. s.) : ibşâr eden, müjdeliyen.

mübeşşir ::: müjdeci , müjdeleyen

mübeşşir ::: ‬müjdeci

mübeşşir ::: müjdeleyen

mübeşşer ::: (a. s. beşâret'deh) 1) tebşîr olunmuş, kendisine müjde verilmiş, (bkz. : mübşer). Aşere-i mübeşşere. (bkz. : aşere). 2) i. kadın adı.

mübeşşir ::: (a. s. beşâret'den. c. : mübeşşirîn) tebşîr eden, müjdeci, muştucu. (bkz. : beşîr, mübşir).

mübşer ::: (a. s.) ibşâr olunmuş, kendisine müjde verilmiş, (bkz. : mübeşşer).

mübşir ::: (a. s.) ibşâr eden, müj-cfeji, muştucu, (bkz. : mübeşşir).

mübşer ::: (a. s.) ibşâr olunmuş, müjdelenmiş.

mübşir ::: (a. s.) ibşâr eden, müjdeliyen.