"); kef ::: (f. i.) : köpük. kef-i derya : deniz köpüğü.

keff ::: (a. i. c. : küfûf) : 1) el içi, el ayası, avuç. (bkz. : râhe). Bâtın-ı keff : elin içi, aya. Zâhir-i keff : elin üstü. 2) ayağın altı, taban.

keff-i dest ::: el ayası. 3) el çekme; vazgeçme.

keff-i yed ::: el çekme, vazgeçme, karışmam. 4) ed. arûz'un yedinci sakin harfini çıkartma.

kef ::: köpük

keff ::: avuç

kef ::: ‬köpük

keff ::: ‬aya

keff ::: avuç

kef ::: (f. i.) köpük. kef-i derya : deniz köpüğü.