kitabet ::: (a. i.) : 1) yazı yazma, bir maddeyi kaidelerine uygun şekilde kaleme alma. 2) kâtiplik. 3) huk. [eskiden] mevlâ ile memlûkü (efendi ile köle) arasında muvazaa yoluyla câri olan bir akit. [buna mükâtebe de denir]

kitâbet-i bâtıla ::: huk. [eskiden] inikad şartlarını cami olmayan mükâtebedir ki, bununla kitabet hükümleri sabit olmaz.

kitâbet-i faside ::: huk. [eskiden] şart-ı faside mukarin olan mükâtebedir ki, fâsiden münakkit olur. Meselâ : [iki taksitte ellişer liradan yüz lira vermek ve bir taksit zamanında verilmediği takdirde on lira daha verilmek şartıyla yapılan kitabet bu kabildendir. Bu bedeli tediye hâlinde tahakkuk eder. Bununla beraber bu kitabeti mevlâ ile memlûkten her biri diğerinin rızasına bakmaksızın feshedebilir]

kitâbet-i müştereke ::: huk. [eskiden] iki kimsenin müştereken mâlik oldukları bir köle veya câriye hakkında bir akit ile yaptıkları mükâtebe (yazışma) ki, memlûk bu şeriklere âit kitabet bedelini tamamen tediye edince azâdolur.

kitâbet-i sahîha ::: huk. [eskiden] şeraitini câmî olan mükâtebedir ki, cinsi malûm, miktarı belli ve katî bir bedel üzerine yapılmış olur.

kitâb-hâne ::: (a. f. b. i.) : kütüphane, kitabevi; kitaptaray, kitap satılan veya kitap okunan yer.

kitâbet ::: yazmak

kitâb-hâne ::: (a. f. b. i.) kütüphane, kitabevi; kitaptaray, kitap satılan veya kitap okunan yer.