dost ~ دوست
Mükemmel Osmanlı Lugatı - dost ~ دوست maddesi. Sayfa: 381 - Sira: 17
Mükemmel Osmanlı Lugatı - Ali Nazima ve Faik Reşad Sözlüğü; dost maddesi. osmanlıcada dost ne demek, dost anlamı manası, dost osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte dost hakkında bilgi. Arapça dost ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada dost anlamı
Mükemmel Osmanlı Lugatı - دوست dost ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
dost ~ دوست güncel sözlüklerde anlamı:
DOST ::: (C.: Dostân) f. Sevilen insan, muhib, yâr. * Erkek veya kadın sevgili, mâşuk, mahbub, mâşuka, mahbube. * Hakiki dost ve âşıkların ve âriflerin âşık oldukları Allah.
dost ::: (f. i. c. : dostân) : 1) sevişen kimse; sevilen kimse. 2) nikâhsız karı veya koca, metres. 3) tas. hakîkî sevgili, Allah
dûst ::: (f. i.) : (bkz. : dost).
dost ::: samimi arkadaş.
Dost :::
- Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı
Örnek: Dostlar beni hatırlasın. Âşık Veysel - Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo
Örnek: Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı. H. R. Gürpınar - Sahibine sevgi gösteren hayvan.
- Bir şeye düşkün olan, aşırı ilgi duyan kimse.
- İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan
Örnek: Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar. T. Buğra
dost ::: sevgili , yakın arkadaş
dûst ::: dost , sevgili
dost ::: sevgili
dost ::: yakın arkadaş
dost ::: Tanrı
dûst ::: dost
dûst ::: sevgili
dûst ::: Tanrı
dost ::: (f. i. c. : dostân) 1) sevişen kimse; sevilen kimse. 2) nikâhsız karı veya koca, metres. 3) tas. hakîkî sevgili, Allah
dûst ::: (f. i.) (bkz. : dost).
dost ::: arkadaş, bacanak, sevgili, yâr, yoldaş
DOST :::