istinaf ~ استيناف
Mükemmel Osmanlı Lugatı - istinaf ~ استيناف maddesi. Sayfa: 53 - Sira: 21
Mükemmel Osmanlı Lugatı - Ali Nazima ve Faik Reşad Sözlüğü; istinaf maddesi. osmanlıcada istinaf ne demek, istinaf anlamı manası, istinaf osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte istinaf hakkında bilgi. Arapça istinaf ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada istinaf anlamı
Mükemmel Osmanlı Lugatı - استيناف istinaf ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
istinaf ~ استيناف güncel sözlüklerde anlamı:
iSTiNAF ::: Baştan başlamak. Yeniden başlamak. * Gr: Sözün başlangıcı. * Huk: Dâvâ Mahkemesinin verdiği hükmü beğenmeyip bozulmasını daha üst mahkemeden istemek. Dâvâ mahkemeleri ile Temyiz Mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim.
istinaf ::: (a. i.) : 1) yenide başlama. 2) bidayet mahkemesinden verilen hüt mün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isu me. 3) gr. sözün başlangıcı, söz başı.
istinaf ::: başlangıç, mahkeme.
İstinaf :::
- Mahkemenin verdiği kararı kabul etmeyerek bunu istinaf mahkemesine götürme.
istînâf ::: yeniden başlama , bidayet mahkemesinde verilen bir hükmün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isteme , üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının feshini isteme , üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının
istinaf ::: başlangıç , mahkeme , baştan başlamak , yeniden başlamak , gr: sözün başlangıcı , huk: dava mahkemesinin verdiği hükmü beğenmeyip bozulmasını daha üst mahkemeden istemek , dava mahkemeleri ile temyiz mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim
istînâf ::: üst mahkemeye başvurarak alt mahkemenin kararının feshini isteme
İstinaf ::: bir işe yeniden başlamak, Dava mahkemeleri ile Temyiz Mahkemesi arasındaki bir derece yüksek mahkemeye verilen isim.
İstinaf ::: Temerrüte düşen borçlunun borcun muaccel olması anından borcun ifasina kadar geçen zamandaki faiz.
İstinaf ::: Mahkemenin verdiği kararı kabul etmeyerek bunu istinaf mahkemesine götürme.
istinaf ::: (a. i.) 1) yenide başlama. 2) bidayet mahkemesinden verilen hüt mün bir üst mahkemeye başvurarak feshini isu me. 3) gr. sözün başlangıcı, söz başı.
istinaf :::
İSTİNAF :::