kefâf ::: (a. i.) : yaşayacak kadar rızık.

kefâf-ı nefs ::: bir kimsenin -ölmiyecek kadar olan rızkı, nafakası, ["kifâf" şekli, yaygın olmakla beraber yanlıştır]

kifâf ::: (a. i.) : 1) (bkz. : ke-fâf). 2) (keffe'nin c.) : kefeler, terazi gözleri, terazi tablaları, (bkz. : kefef).

kifâf ::: (a. i.) 1) (bkz. : ke-fâf). 2) (keffe'nin c.) : kefeler, terazi gözleri, terazi tablaları, (bkz. : kefef).