vâkıf ::: (a. s. vakf ve vukuf'dan) : 1) duran, ayakta duran. 2) Arafat'da vakfeye duran. 3) bir şeyi elde eden; bir işten haberli olan. 4) bir şey vakfeden. Şart-ı vâkıf : vakfı yapanın koştuğu şart.

vâkıf-ı ahvâl ::: durumdan, işlerden haberli.

vâkıf-ı esrar ::: gizli şeyleri, sırları bilen.

vâkıf ::: bilen , vakfeden , anlamak

vâkıf ::: ‬vakfeden

vâkıf ::: anlamak

vâkıf ::: bilmek