nesîm ::: (a. i.) : 1) hafif rüzgâr.

nesîm-i galiye ::: güzel kokulu bir maddenin rüzgârı.

nesîm-i nev-bahâr ::: ilkbahar rüzgârı.

nesîm-i seher ::: tan yeli, lâtif sabah rüzgârı.

nesîm-i subh ::: sabah rüzgârı.

nesîm-i subh-dem ::: sabah rüzgârı, sabah vakti esen rüzgâr. 2) s. hoş, mülayim. 3) müz. Türk müziğinin en az altı asırlık bir mürekkep makamı olup zamanımıza kalmış bir numunesi yoktur, [müen. : "nesîme", kadın adı olarak kullanılır]

nesîm ::: esinti