mansûb ::: (a. s. nasb'dan) : 1) bolunmuş, konmuş, dikilmiş. 2) me'mûriyete konulmuş, me'mûriyette bulunan, 3) i. gr. arapçaya mahsus olmak üzere sonundaki harfi üstün e okunan kelime : Süleyman (e) : hamzet (e). . gibi. (bkz. : meftûh).

mensûb ::: ‬nispet edilen

mensûb ::: ait

mensûb ::: bağlı

mansûb ::: (a. s. nasb'dan) 1) bolunmuş, konmuş, dikilmiş. 2) me'mûriyete konulmuş, me'mûriyette bulunan, 3) i. gr. arapçaya mahsus olmak üzere sonundaki harfi üstün e okunan kelime : Süleyman (e) : hamzet (e). . gibi. (bkz. : meftûh).