makdem ::: (a. i. kudûm'dan c. : makadim) : gelme; dönüp gelme.

makdem-i behâr ::: baharın gelmesi.

mukaddem-ül-ayn ::: hek. gözün kenarı, pınarı.

mukaddim ::: (a. s. kıdem'den) : 1) takdim eden, sunan [küçük, büyüğe-] . 2) öne, ileri geçiren.

mukdim ::: (a. s. kıdem'den) : ikdam eden, gayret ve devamlılıkla çalışan, işine düşkün.

mukaddem ::: önce , evvel , önceki

makdem ::: gelme

makdem ::: ‬gelme

makdem ::: geliş

mukaddem ::: ‬önde

mukaddem ::: önce

mukaddem ::: önceki

mukaddim ::: (a. s. kıdem'den) 1) takdim eden, sunan [küçük, büyüğe-] . 2) öne, ileri geçiren.

mukdim ::: (a. s. kıdem'den) ikdam eden, gayret ve devamlılıkla çalışan, işine düşkün.