izn ~ اذن
Mükemmel Osmanlı Lugatı - izn ~ اذن maddesi. Sayfa: 31 - Sira: 23
Mükemmel Osmanlı Lugatı - Ali Nazima ve Faik Reşad Sözlüğü; izn maddesi. osmanlıcada izn ne demek, izn anlamı manası, izn osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte izn hakkında bilgi. Arapça izn ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada izn anlamı
Mükemmel Osmanlı Lugatı - اذن izn ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..
izn ~ اذن güncel sözlüklerde anlamı:
iZN ::: (İzin) Yasağı kaldırmak. Bir şeye ruhsat vermek. Yol vermek. Hizmetten çıkarmak.
izn ::: (a. i.) : 1) izin, müsâade, ruhsat. 2) günahkâr olma, günah işleme. 3) vazifesinden, işinden uzaklaştırma, kovma.
üzn ::: (a. i. c. : âzân) : 1) kulak. (bkz : gûş). 2) telli çalgılarda akord etmiye yari-yan burgu, mandal.
üzn-i dahilî ::: anat. içkulak.
üzn-i fere (at kulağı) ::: he (*) nin altındaki ekleme uzantısı, he'nin kuyruğu.
ünz-i hârici ::: anat. dışkulak.
ünz-i mutavassıt ::: anat. ortakulak.
üzn-ül-himâr ::: bot. eşek kulağı, karakafes denilen nebat (*bitki).
izn ::: izin.
izin ::: izin
izn ::: izin
üzn ::: kulak
izin ::: izin
izn ::: izin
üzn ::: kulak
izn ::: (a. i.) 1) izin, müsâade, ruhsat. 2) günahkâr olma, günah işleme. 3) vazifesinden, işinden uzaklaştırma, kovma.
İZN :::