Çağdaş Sözlük

abdal ~ ابدال

Mükemmel Osmanlı Lugatı - abdal ~ ابدال maddesi. Sayfa: 9 - Sira: 24

Mükemmel Osmanlı Lugatı - Ali Nazima ve Faik Reşad Sözlüğü; abdal maddesi. osmanlıcada abdal ne demek, abdal anlamı manası, abdal osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte abdal hakkında bilgi. Arapça abdal ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada abdal anlamı

Mükemmel Osmanlı Lugatı - ابدال abdal ne demek. osmanlıca yazılışı anlamı manası..

abdal ~ ابدال güncel sözlüklerde anlamı:

ABDAL ::: t. Safdil, ahmak, bön. * Afganistan'da yaşıyan bir Türk kavminin adı, bu kavimden olan kimse. * Anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse. * Derviş, ermiş, kalender. Kendini Allah'a adamış. Ona teslim olmuş, bu yolda çile çekmiş kimse. (Bak : Ebdal)

abdâl ::: (a. i. bedîl'in c.) : (bkz. : ebdâl).

ebdâl ::: (a. i. ve s.) : 1) dünyâ ile ilgisini kesip, Allah’a bağlanmış olan, derviş, [evliyadan 70 kişilik bir cemâat veya zümreye verilmiş bir addır. Efganistan'da bir Türk topluluğunun, Anadolu'da göçebe bir halkın adıdır. Aşırı Alevî olup kendilerine "Seyyid Gazi yetimleri", büyüklerine de "dede" derlerdi]. 2) aptal, şaşkın, alık, ahmak, budala [kelime, müfret gibi kullanılır; aslında "bedii" in cemidir].

ibdâl ::: (a. i.) : 1) birinin yerine diğerini getirme. 2) ed. bir harfin yerine diğerini getirme, değiştirme.

abdal ::: dünya ile ilgisini kesen mânevî makam sahibi kişi.

Abdal ::: Hem şiir hem de düzyazıda derviş anlamına gelen bu sözcük, halk ozanlarının adının başına ya da sonuna gelerek onların mahlası olarak da kullanılmıştır. (Pir Sultan Abdal, Kaygusuz Abdal gibi)

abdâl ::: bazı manevi işlerde vazifeli olan evliyadan bir topluluk

ebdâl ::: derviş , abdal

abdal ::: dünya ile ilgisini kesen manevi makam sahibi kişi , t , safdil , ahmak , bön , afganistan'da yaşıyan bir türk kavminin adı , bu kavimden olan kimse , anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse , derviş , ermiş , kalender , kendini Allah'a adamış , ona teslim olmuş , bu yolda çile çekmiş kimse , (bak : ebdal)

ebdâl ::: ‬derviş

ebdâl ::: abdal

abdâl ::: derviş

abdâl ::: kalender

abdâl ::: aptal

abdâl ::: (a. i. bedîl'in c.) (bkz. : ebdâl).

ebdâl ::: (a. i. ve s.) 1) dünyâ ile ilgisini kesip, Allah’a bağlanmış olan, derviş, [evliyadan 70 kişilik bir cemâat veya zümreye verilmiş bir addır. Efganistan'da bir Türk topluluğunun, Anadolu'da göçebe bir halkın adıdır. Aşırı Alevî olup kendilerine

ibdâl ::: (a. i.) 1) birinin yerine diğerini getirme. 2) ed. bir harfin yerine diğerini getirme, değiştirme.

ABDAL :::

t. Safdil, ahmak, bön. * Afganistan'da yaşıyan bir Türk kavminin adı, bu kavimden olan kimse. * Anadoludaki bazı göçebelerin adı ve bunlardan olan kimse. * Derviş, ermiş, kalender. Kendini Allah'a adamış. Ona teslim olmuş, bu yolda çile çekmiş kimse. (Bak : Ebdal)